Kadın üreme sisteminin bir parçası olan fallop tüplerini ifade eder. Fallop tüpleri, yumurtayı yumurtalıktan alarak rahme ileten tüpler olup, gebeliğin oluşabilmesi için hayati bir rol oynar. Her iki tarafta bulunan bu tüpler, yumurtlamadan sonra sperm ile birleşme gerçekleşebilecek bir ortam sunar ve döllenmiş yumurtanın rahme ulaşmasını sağlar.
Fallop tüpü kanseri, fallop tüplerinin hücrelerinden gelişen ve genellikle geç teşhis edilen bir kanser türüdür. Tuba kanseri olarak da bilinir. Genellikle, yumurtalık kanseri ile karıştırılsa da, bu kanser tüplerin içinde başlar ve tüplerdeki hücrelerin kontrolsüz çoğalmasıyla meydana gelir. Fallop tüpü kanseri , nadir görülen ancak son derece agresif bir kanser türüdür.
Fallop tüpü kanseri nin tam olarak nedeni bilinmemekle birlikte, bazı risk faktörleri bu kanser türünün gelişme olasılığını artırabilir:
📌Genetik Faktörler: Özellikle BRCA1 ve BRCA2 genlerinde mutasyonlar, Fallop tüpü kanseri riskini artırabilir.
📌Aile Öyküsü: Ailede yumurtalık kanseri veya fallop tüpü kanseri öyküsü bulunan kadınların riski daha yüksektir.
📌Yaş: Fallop tüpü kanseri genellikle menopoz sonrası dönemde daha fazla görülür.
📌İnfertilite ve IVF (Tüp Bebek): İnfertilite tedavisi gören kadınlarda ve tüp bebek tedavisi uygulananlarda risk artabilir.
📌Endometriozis: Endometriozisi olan kadınlarda Fallop tüpü kanseri riski daha yüksek olabilir.
✅Genetik Testler ve Takip: BRCA gen mutasyonları taşıyan kadınlar, daha sık ve düzenli taramalar ile kanserin erken teşhisini sağlayabilirler.
✅Doğum Kontrolü Kullanımı: Uzun süreli doğum kontrol hapı kullanımı, ovarian kanser riskini azaltabilir.
✅Gebelik ve Emzirme: Birkaç kez hamile kalmak ve emzirmek, ovarian kanser riskini düşürebilir.
✅Sağlıklı Yaşam Tarzı: Düzenli egzersiz yapmak, sağlıklı beslenmek ve sigara kullanmamak kanser riskini azaltan etkenlerdir.
✅Cerrahi Müdahale: Genetik yatkınlık varsa, bazı kadınlar, kanserin önlenmesi için yumurtalıklar ve fallop tüpleri alınarak cerrahi müdahaleye gidebilirler.
Fallop tüpü kanseri erken evrelerde genellikle belirti vermez ve çoğu zaman başka nedenlerle yapılan jinekolojik muayeneler, görüntüleme veya cerrahi sırasında tesadüfen saptanır. Belirtiler ortaya çıktığında ise genellikle non-spesifiktir ve diğer jinekolojik sorunlarla karışabilir. En sık görülen bulgular şunlardır:
Anormal vajinal kanama veya akıntı: Adet dönemiyle ilişkisiz kanamalar veya kanlı, sulu bir akıntı olabilir. Özellikle menopoz sonrası kanama önemli bir uyarı işaretidir.
Pelvik veya karın ağrısı: Genellikle künt, kramp tarzında veya aralıklı olabilir.
Pelvik veya karın içi kitle: Muayene sırasında veya görüntülemede ele gelebilir.
Karında şişlik veya dolgunluk hissi.
Hazımsızlık veya şişkinlik gibi gastrointestinal sorunlar.
Sık idrara çıkma.
Yorgunluk.
Açıklanamayan kilo kaybı.
Fallop tüpü kanserinin ameliyat öncesinde doğru teşhis edilmesi zordur ve vakaların büyük çoğunluğunda tanı cerrahi sonrası patolojik inceleme ile konulur. Teşhis sürecinde kullanılan yöntemler şunlardır:
Jinekolojik Muayene: Doktor, pelvik muayene yaparak rahim, yumurtalıklar ve fallop tüpleri bölgesinde herhangi bir anormallik veya kitle olup olmadığını kontrol eder.
Görüntüleme Yöntemleri:
Transvajinal Ultrasonografi (TVUS): Fallop tüplerini ve yumurtalıkları değerlendirmede ilk basamak görüntüleme yöntemidir. Tüplerde kalınlaşma, sıvı birikimi veya kitle gibi anormallikler saptanabilir.
Bilgisayarlı Tomografi (BT) ve Manyetik Rezonans Görüntüleme (MRG): Tümörün yayılımını değerlendirmek, lenf nodlarını ve uzak metastazları saptamak için kullanılabilir. MRG, pelvik yan duvarlara, mesaneye ve bağırsaklara olan lokal infiltrasyonu göstermede BT'den daha üstün olabilir.
Pozitron Emisyon Tomografisi-Bilgisayarlı Tomografi (PET-BT): Özellikle nüks vakalarında veya uzak metastaz şüphesinde faydalı olabilir.
Histerosalpingografi (HSG): Rahim ve fallop tüplerinin içini görüntülemek için kullanılan bir röntgen yöntemidir. Tüplerdeki tıkanıklıkları veya anormallikleri gösterebilir, ancak kanser tanısında doğrudan kullanılmaz.
Kan Testleri:
CA-125: Bu tümör belirtecinin seviyesi fallop tüpü kanserinde yükselebilir, ancak özgül değildir ve diğer durumlarda da artabilir. Tanı koymaktan ziyade tedavi yanıtını izlemede ve nüksü saptamada daha faydalıdır.
Cerrahi ve Patolojik İnceleme: Kesin tanı, şüpheli dokunun cerrahi olarak çıkarılması ve patolojik incelemesi ile konulur. Genellikle uygulanan cerrahi prosedürler şunlardır:
Total abdominal histerektomi ve bilateral salpingo-ooferektomi (TAH-BSO): Rahim, her iki yumurtalık ve fallop tüplerinin çıkarılmasıdır. Bu, fallop tüpü kanserinin standart cerrahi tedavisidir ve tanısal amaçlı da yapılabilir.
Lenfadenektomi: Pelvik ve paraaortik lenf nodlarının çıkarılması, kanserin lenf düğümlerine yayılımını değerlendirmek için önemlidir.
Omentektomi: Karın iç zarının (omentum) çıkarılması, yayılımı kontrol etmek için yapılabilir.
Ameliyat sırasında alınan tüm doku örnekleri patolojik incelemeye gönderilir. Patolog, kanser hücrelerinin varlığını, tipini ve grade'ini belirler.
Evreleme: Cerrahi sonrası patolojik inceleme ile kanserin evresi belirlenir. Evreleme, tedavi planlaması ve prognozun belirlenmesinde kritik öneme sahiptir (FIGO evreleme sistemi kullanılır).
Fallop tüpü kanseri evrelemesi, kanserin yayılma derecesine göre yapılır. Evreleme genellikle cerrahiden sonra, kanserin ne kadar yayılmış olduğunu belirlemek için yapılır. Fallop tüpü kanseri nin evreleri şu şekildedir:
🔸Evre I: Kanser sadece fallop tüplerinde sınırlıdır.
🔸Evre II: Kanser, pelvik bölgedeki diğer organlara yayılmıştır (örneğin, rahim veya yumurtalıklar).
🔸Evre III: Kanser, karın içine yayılmıştır.
🔸Evre IV: Kanser, uzak organlara, örneğin akciğerler veya karaciğere yayılmıştır.
Evrelemede kullanılan diğer yöntemler arasında görüntüleme testleri (ultrason, CT, MRI) ve kan testleri yer alır.
🔹Evre I:
Cerrahi Müdahale: Kanserli tüp ve çevresindeki dokular cerrahi olarak alınır.
Kemoterapi: Bazı durumlarda, cerrahiden sonra kanserin tekrarlama riskini azaltmak için kemoterapi önerilebilir.
🔹Evre II ve III:
Cerrahi Müdahale ve Kemoterapi: Cerrahi olarak kanserli bölgeler çıkarıldıktan sonra veya öncesinde kemoterapi tedavisi yapılır.
Radyoterapi: İleri evrelerde, kanserin yayılmasını engellemek amacıyla nadiren kullanılır
🔹Evre IV:
Yoğun Kemoterapi: Metastatik kanserin tedavisi için daha agresif kemoterapi regimensine ihtiyaç duyulabilir.
Hedefe Yönelik Tedavi ve İmmünoterapi: Uzak organlara metastaz yapmış kanserlerde hedefe yönelik tedaviler ve immünoterapiler de kullanılabilir.
➤ Kemoterapi:
Tuba kanserinin tedavisinde yaygın olarak kullanılır. Bu tedavi genellikle cerrahi müdahaleden sonra, kanserin tekrarlama riskini azaltmak için uygulanır.
➤ Hedefe Yönelik Tedavi:
Fallop tüpü kanseri için özel olarak tasarlanmış hedefe yönelik tedavi ilaçları, kanser hücrelerinin büyümesini engelleyebilir.
➤ İmmünoterapi:
Bağışıklık sistemini uyararak kanser hücrelerini hedef alan ilaçlar, özellikle metastatik durumlarda uygulanabilir.
➤ Hormon Tedavisi:
Bazı kanserler hormonlara duyarlı olabilir, bu nedenle hormon tedavisi de bir seçenek olabilir.
Fallop tüpü kanseri, kadın üreme sisteminin nadir görülen malign tümörlerinden biridir. Uzun süre over (yumurtalık) kanseri ile karıştırılsa da, özellikle son yıllarda birçok yüksek dereceli seröz over kanserinin aslında fallop tüpü kaynaklı olduğu anlaşılmıştır. Klinik ve tedavi yaklaşımı over kanserine oldukça benzerdir.
Sağkalımı Etkileyen Faktörler
Tanı evresi: En belirleyici faktördür. Erken evrede sağkalım yüksektir.
Tümör tipi: En sık görülen yüksek dereceli seröz karsinom, agresif seyirlidir.
Cerrahi başarı: Tümörün optimal şekilde çıkarılması sağkalımı artırır.
Kemoterapiye yanıt
BRCA1/2 mutasyonu: Bu mutasyonu taşıyan hastalarda PARP inhibitörleri ile sağkalım uzayabilir.
Copyright 2025 | Doç. Dr. Abdullah Sakin | Tıbbi Onkoloji (Kanser) Uzmanı
Doç. Dr. Abdullah Sakin
Hakkımda
İletişim
